İŞTE ATATÜRK

İŞTE ATATÜRK
Allah Kuran’da: “Hakkında bilgin olmayan şeyin ardına düşme! Çünkü kulak, göz ve gönlün hepsi bundan sorumlu tutulacaktır.” (17/İSRA/36) buyurmuştur. Atatürk de: “Türk Kuran'ın arkasında koşuyor; fakat onun ne dediğini anlamıyor, içinde neler var bilmiyor ve bilmeden tapınıyor. Benim maksadım; arkasında koştuğu kitapta neler olduğunu Türk anlasın” (Osman Ergin, Türk Maarif Tarihi 1-5, 1977 /A. Gürtaş, s. 41) demektedir.- "İŞTE ATATÜRK" PORTALINA GİRMEK İSTEDİĞİNİZDE YUKARIDAKİ RESMİ TIKLAYINIZ.

22 Şubat 2018 Perşembe

ASKER MÜSLÜMANLIĞI NEDİR

_______21.02.2018_______

KONUK YAZAR

Asker Müslümanlığı Nedir?*



Ucuz yollu inanç, din, mezhep, meşrep ötekileştirmesi yerine
görev odaklı bir Müslümanlık anlayışı
asker için daha kapsayıcı ve maksada uygundur.
Hasip Saygılı
İslam’ın insanlığa mesajının belli bir zaman ve coğrafya ile sınırlı olmadığını kabul ediyoruz. Diğer taraftan farklı çağ, coğrafya ve kültürlerde dinin algılanması ve hayata geçirilmesinin değişiklikler gösterdiği de bir vakıadır. Esasında bu da olağandır. Bu yüzden Bosna’daki Müslümanlıkla Afganistan’da yaşanan arasında farkların olduğunu görmek için uzmanlık bilgisine de ihtiyaç yoktur. Dahası aynı çağın ve coğrafyanın toplumu arasında da eğitim, hayat telakkisi ve mizaç farklarından dolayı da bazı farklılıklar gözlenmesi de mümkündür. Bu yüzden bu yazıda askerliği meslek olarak seçmiş olan kimselerin dini yaşayış ve algıları üzerine görüşlerimizi ifade edeceğiz.

Bir uçtan bir uca savrulmak meselelerimize çözüm getirmez
Öncelikle yanlış anlaşılmaktan kaçınma için geçmiş dönemlerde muvazzaf askerlerin şehit silah arkadaşlarının cenaze namazlarına katılmalarını bile irticaya taviz olarak gören anlayışın ordunun azımsanmayacak bir kesiminin FETÖ şebekesine teslim edilmesinde ağır bir vebal taşıdığını söylemeliyiz. Bugün geldiğimiz safhada ise geçmişteki isabetsiz uygulamaların bir nevi simetriklerine de dikkat edilmesi gereğine inanıyoruz. Bir uçtan başka bir uca savrulmanın meselelerimize kalıcı çözüm getirmeyeceği açıktır. Dinin günümüzde de dünyalık bir çıkar sağlama aracı olarak kullanılmasından hareketle kategorik bir reddin de makul olmadığı kanaatindeyiz.  Problem sahalarının görmezden gelinmeden tartışılması sağlıklı bir çıkış için şart görünmektedir.

Dindar görünme terfi ve tayinlerde rol oynarsa…
Somut bir görüntü ile konuya girelim. Afrin harekâtı ile ilgili Prizren’de bir camide yapılan dua esnasında bir haber ajansında kullanılan bir fotoğraf ise ele aldığımız meselenin düğüm noktalarından birisine işaret etmiştir (https://www.cnnturk.com/turkiye/kosovada-afrinde-sehit-dusen-turk-askerleri-icin-dualar-okundu?page=1).  

Bu fotoğrafta binbaşı rütbesindeki bir subayımız hemen önünden çekildiği izlenimi veren bir kadrajda kendinden geçmiş şekilde 99’luk tesbih çekiyor görüntüsü ile çıkmıştır. İnsanların dindarlık, samimiyet ve niyetlerini sorgulamak bu yazının konusu elbette olamaz. Ancak verilen görüntünün dost ve düşman beyinlerde yaratacağı algıyı eski sistemimizde ümera denilen üst subay sınıfından bir rütbelinin tartabilecek seviyede bulunması beklenir.
Bir muvazzaf subayın kendinden geçerek tesbih çekmesinde ne sakınca olabilir denilebilir. Etrafa göstermeden yapıldığı takdirde söyleyecek bir şeyimiz olamaz. Ama Türk ordusuna 1826’dan günümüze en büyük darbeyi vuran tertibin baş aktörünün maharetle sergilediği ağlamalı sızlamalı naklen ve banttan yayınlanan dindarlık görüntülerinin nelere mal olduğunu göz ardı edemeyiz. Dahası dindar görünmenin terfi ve tayinlerde rol oynayacağı algısı zihinlerde yer ederse liyakat ve ehliyetin tamamen devreden çıkması söz konusu olur. Bu durum, büyük tarihçi filozof Will Durant’ın büyük medeniyetler içten çürüyüp çökmedikçe yok olmazlar tespitini hatıra getirmektedir.
Önceki yazılarımızda dindarlık görüntüsünün tercihinin yaratacağı yan etkilere değinmiştik. Bu çerçevede bazı muvazzaf askerlerin seçilerek devlet tarafından hacca gönderilmesi ile yüksek seviyeli generallerin haklarında karar verileceği döneme yakın topluca sabah namazına gidişlerinin sakıncaları dile getirilmişti. Yukarıda bahsettiğim tesbih çekme görüntüsünün sakıncaları bunlardan hafif değildir.

Asker kafasına vur ekmeğini al görüntüsü veremez
Kendinden geçerek tesbih çektiği görüntüsü veren bir subay, Türk milletinin düşmanlarına ordunun savaşkanlığı çerçevesinde caydırıcı bir mesaj vermiş olmaz

Subay işin tabiatı icabı barış gönüllüsü, savaş karşıtı, Yehova şahidi, vicdani retçi, LGBT, ayyaş, kumarbaz vs. olamayacağı gibi kafasına vur ekmeğini al denilen cinsten bir görüntü de veremez. 

Terörle mücadele esnasında da bir muvazzaf asker “her gün barış için dua ediyorum, kan dökülmesin” diye beyanat veremez. Çünkü zaten üniforma dua etmek için değil silah kullanmak için giyilir. 

Sn. Diyanet İşleri Başkanının Afrin harekâtının taktik seyri ile ilgili değerlendirme yapması neyse bir muvazzaf askerin de barış için dua ettiğini beyan etmesi o kadar isabetsizdir. 

Tekrar edelim, herkes istediği duayı ve yorumu elbette yapabilir, ancak üzerinde taşıdığı sıfat gereği bunları beyanat konusu yapması uygun değildir.
Bütün bu konuları konuşurken asker algısında müslümanlığın yerinin isabetle ortaya konulmasını gerekli görüyoruz. 

Önce baştan şunu söyleyelim. Kalpazanların değerli paraların sahtelerini piyasaya sürmesi gibi bir kısım siyaset (ve ticaret) erbabı dini kendi şahsi ve zümrevi çıkarları için hemen her zaman kullanagelmişlerdir

Buradan hareketle dinin sadece çıkar mücadelesinde kullanışlı bir maniveladan ibaret olduğu sonucuna gidilmesi ne kadar aldatıcı ise İslam’ın da sadece şefkat ve merhamet tebliğ ettiği de asker algısı için o kadar yetersizdir.

İslam’da askerlik
Tabiri caizse İslam askeri bir dindir. Bazı surelerin adları salt askeri kavramlardan alınmadır. Saf (askerlikte bugün kullandığımız anlamda), enfal (ganimet) ilk akla gelen sure isimleridir. Adiyat suresinde savaş atlarının harika bir tasviri mevcuttur. Dahası Allah bu atların üzerine yemin etmektedir. Kitabullah savaş vaki olduğunda bahane arayarak katılmayanları ağır şekilde uyarmaktadır. Düşmanın önünden kaçanlar lanetlenmekte,  düşman önünde sırt sırta vererek set oluşturanlar takdir edilmektedir.
Tevbe suresi müşriklere ültimatom olarak algılanmıştır. Bugünkü anlamda angajman kuralları diyebileceğimiz uygulamalar surenin ilk ayetlerinde zikredilmiştir. Bu surenin başında diğerlerinin aksine yaradanın rahman ve rahim olduğunu ifade eden besmele yoktur. Kılıç ayeti de bu sure içindedir. Buradan askerliğin icaplarının vahiy ile de teslim edildiğini kabul edebiliriz. Esma-i hüsna olarak da bilinen yaratıcının 99 ismi arasında rahman ve rahim gibi onun şefkat ve merhametini vurgulayan isimler olduğu gibi cebbar(istediğini zorla yaptıran) ve muntakim (intikam alıcı) gibi isimleri de mevcuttur.

Peygamberimiz muharipti
Hz. Resul’e atfedilen “Bir peygamber harp için zırhını giydi mi savaş bitmeden çıkarmaz” ifadesi de “Cennet kılıçların gölgesindedir” hadisi de savaşı bir olgu olarak kabul eden realist bir anlayışın İslam telakkisinde daha başlangıçtan itibaren mevcut olduğunu göstermektedir. Dahası Batılılar İslam’ın tebliğcisini zaten “kılıçlı peygamber” olarak görmüşlerdir. Makyavel, “peşinde bir ordusu olan peygamberler başarılı oldu, diğerleri testere ile boğazlandı, çarmıha gerildi” derken bunu söylüyordu. 

Buradan bugünlerde müşterisi çok fazla olan hemen her şeyi yaradana havale etme ucuzculuk ve kolaycılığına gelmek istiyorum. 

Asker içinde yaşadığı toplumun karşı karşıya kaldığı problemleri evvelemirde kuvvet kullanma dâhil kendi çabaları ile çözeceğini ( - Ki bu SÜNNETULLAH = Allah'ın yol ve yasasının bir gereğidir- MKA DİP NOT:1) bilir. Kendi üzerine düşeni yapmayı hatıra getirmeden “Teröristlere lanet eyle…  Düşmanlarımızı kahreyle…” gibi dua formatında temennilerin boş lakırdı olma dışında bir işlevi olduğuna inanmaz. 

Kendi çocukları ve yakın akrabalarını askerlik mükellefiyetinden uzak tutanların parlak vatanseverlik söylemlerine ses çıkarmaz ancak acı acı güler.

Asker hiyerarşi dışı bir otoriteden emir alamaz
Askerin müslümanlığı sıralı amirler dışında hiçbir tarikat ve locadan emir almasına müsaade etmez. Askerliğin kurallarının Hz. Peygamber için dahi istisnası olmadığı bilinir. Harbin gereklerini yerine getirmediğinde onun dahi ağır bir bozgunu tattığını bir muvazzaf asker asla unutmaz.

 Harpte ve çetin zamanlarda yüce Tanrı’nın yardımına sadece işini tam yaptığında mazhar olacağını bilir. İşini dört elle yapmayan, görevini savsaklayan anlayışlara herhangi bir manevi destek olamayacağından  ( - Ki bu SÜNNETULLAH = Allah'ın yol ve yasasının bir gereğidir- MKA DİP NOT:1) emindir.

Toprağın altı toprağın üstünden hayırlı hale gelince “ölse gerek yiğit kendi yurdunda”
Muvazzaf askerin kendi dindarlığı gösteriş, birilerine bir şey ispatlama gayesi ile örselenmiş değildir. İşini yaparken dini inancı onu kriz zamanlarının sinir bozucu psikolojisinden korur. 

Basit dünyalıklar için ucuza ve kötüye kullanılmadığı takdirde dini inanç askerlik için harp şartlarında elzem olan metanet ve sebat kaynağıdır. 

Komutan artık akrebin kıskacından kurtulmasının mümkün olmadığını görünce Resul-i Ekrem’in işaret ettiği “artık toprağın altının toprağın üstünden daha hayırlı olduğu” vaktin çattığını anlar. Bu an zaten bir türkümüzde dile gelen “ölse gerek yiğit kendi yurdunda”nın da ta kendisidir. Kastedilen yurdun karakter sağlamlığı, helal süt emmişlik, tam zamanı gibi anlamlar taşıdığı bellidir. Bu çerçevede komutan birliğine örnek olarak postu ucuza değil, er meydanında en yüksek paha ile satar. Can verir, nam alır… Sanki Atsız Bey’in kahramanlık şiiri muharebe meydanında ete kemiğe bürünür. Asker Hakkın huzuruna şerefle giderken kahramanlığının dünyevi karşılığı olarak temiz ismi birkaç nesil boyunca daha yaşar. Canını kurtarma imkânı varken askerliğin şan ve şerefine toz kondurmamak için Oruç Reis (şehadeti 1516) ve Müşir Mehmed Ali Paşa (1827-1878) gibi nefsini feda etmeyi göze alan komutanlar kadirbilir gönüllerde hürmet ve tazimle yaşamayı sürdürürler…
Asker dindarlığı muharebenin çetin zamanlarında özellikle küçük birliklerde kuvvet çarpanıdır.  Mesela birlik komutanı salavat ayetini (Ahzab-56) şahsen okuyarak veya okutarak yaratıcıya sığınıp şimdi biz de bu ayet hükmünce süngümüzle peygambere salat ve selam getireceğiz diyebildiğinde kahraman yavrularımız arslan kesileceklerdir. 

Tabii burada kast ettiğimiz eğitim, tatbikat, fiziki güç kazanma, silah teçhizata hâkimiyet gibi ön hazırlıklardan sonraki moral ve motivasyon safhası içindir. Yoksa gereken hazırlıkları yapmayıp işi hamasete yüklersek hüsrana uğrarız. Ancak diğer faktörlerin varlığı moral ve motivasyon ihtiyacını ortadan kaldırmaz.
Asker Müslümanlığı görevinin gereklerini tam olarak yerine getirdikten sonda işi dindarane bir teslimiyetle (- Kİ bu:Allah'a Tevekkül'dür. MKA) tabii seyrine bırakır. 
Karacaoğlan’ın yüzlerce sene evvel söylediği “Ecelden korkup da geride kalma/Yiğidin başına yazılan gelir” mısraları bu tevekkülün özlü ifadesidir. Kurucu liderimizin muharebe meydanlarındaki tecrübelerine dayanarak söylediği  “muharebede yağan mermi yağmuru sakınanları daha fazla ıslatır” sözü de aynı değerlere işaret eder.

Asker dindarlığı kimsenin dini, mezhebi, inancı ve inançsızlığı ile uğraşmaz
Diğer taraftan asker dindarlığı kimsenin mezhebini, meşrebini kurcalamaz. Verilen görevleri yaptığı sürece kimsenin inanç dünyasına bakmaz.( -ki bu İslam dininin de bir gereğidir-MKA.) Birlikte bulunabilecek başka din mensupları, ateist ve deistleri rencide edecek kabalıklardan kendisini men eder.  
Zaten ecel kuşu muharebe sahasında alçak uçuşa geçtiğinde bu gruplardan İslam’dan kopmuş olanlar muhtemelen daha unutmadıkları   kelimei   şehadeti   getirebilirler, sanıyoruz. 
Zaten özellikle son dönemde İslam’dan dönmelerin genellikle yoğun felsefi, vicdani ve fikri muhasebe sonucu olmaktan ziyade dinin yaygın bir şekilde çıkar için kötüye kullanılmasına bir tepki olduğunu da göz önüne alırsak muharebenin çetin anlarında insanların inanma eğiliminin artacağını tahmin edebiliriz. 
Zaten kastettiğimiz deist ve ateistlerin çok büyük bir kısmının halen formel olarak İslam olduklarını da hatırlamalıyız.
Bu çerçevede Çanakkale’de ordumuzdaki Rum tabip yüzbaşımızın maiyetindeki Ali Çavuş’a mezarımı sizinkilerden ayırmayın vasiyetindeki bütünleşme psikolojisini hatırlamalıyız. Bağlamı biraz zorlayarak 27 Mayıs yargılamalarında Yassıada’da tutuklu DP milletvekillerinin aralarında mevlid okuyup dua etmelerine İstanbul Rumlarından milletvekili arkadaşlarının da ağlayarak katıldığını söyleyelim.
Konumuza dönersek müşterek bir dini inancın moral ve motivasyon için vaz geçilmez bir manivela olduğunu bilelim. Ama hemen herkesin standart bir dini ve felsefi akideyi benimsemiş olması gerekmediğini ifade etmeliyiz

Bizim inanç sınırlarımız dışındaki insanlar da profesyonelce canlarını feda edebilir. Mesela yukarıda aziz adını andığımız Müşir Mehmed Ali Paşa’yı asilere karşı canları pahasına savunanların önemli bir kısmı mahalli Hristiyan Arnavutlardı… Bu kahramanlar son nefeslerini vermeden mareşalimizin kılına halel gelmesine müsaade etmediler. Balkan Harbi’nde de ihtiyat zabitimiz Ohannes Efendi yiğitçe savaştı, iki defa yaralandı. Arnavut redif askerlerimizin gayretsizliğini kırmak için ne kadar ağır konuştuğunu hadiseye tanık olan Sadrazam Tevfik Paşanın oğlu hatıralarında aktarıyor. Yine, Birinci Dünya Harbi başlangıcında doğuda Köprüköy muharebelerinde Harbiye mezunu mülazım Vahan Pastırmacıyan’ın kahramanca savaştığını ve yaralandığı Ziya Yergök Paşa hatıralarında minnetle anıyor… 
Diyeceğimiz, kolaycı ucuz genellemelerin gerçeğin tonlarını görmemizi engellememesidir.

Dini söylemle milli mukavemeti baltalamak
Ancak diğer taraftan da bir kişinin inanç olarak müslüman olması asker olarak görevini mutlaka yapacağına yeterli bir kanıt olamaz
Osmanlı’nın son yüzyılının askeri tarihi, din birliğinin yeterli olduğunu savunanları susturacak ibretlik vakalarla doludur. Dahası günümüzde  “İlmihal” “Müslüman’a nasihat” “Kıyamet ve ahiret” gibi kitaplarda Türk askerinin düşmana teslim olmadığı için tahkir edilmesini dikkate aldığımızda her sakallıyı baba sanmanın bizlere ağır bir bedel ödeteceği kuşku götürmez.
Bu kapsamda asker dine de dindara da elbette saygı duyacaktır. Ama milli mukavemeti baltalayan, düşman propaganda hezeyanlarını dini bir retorikle yayanlara karşı uyanık olunması gerekir. 
Tabii bunların, sahada çalışmış Lawrence’in anılarında itiraf ettiği cephe gerisinde barış zamanından itibaren yürütülen düşman milletin [Türklerin] mukavemetini çökertmek  için  zihnini tanzim faaliyetleri olduğunu siyasi makam sahiplerine birilerinin söylemesi de şarttır. Merdiven altı, kayıt dışı mütalaaların uygun bir ortamda dile getirilmez ise herhangi bir şey ifade etmeyeceği açıktır.
İfade etmeye çalıştığımız bizim asker müslümanlığı dediğimiz görev odaklı bir din anlayışının benimsenmesi ve yaygınlaşması için acilen muvazzaf asker temininde özen gösterilmesi olduğunu düşünüyoruz. Bu kapsamda özellikle subay ve astsubay tedarik merkezlerinde ise resmi hiyerarşi dışında başka otoritelere bağlı olanlar için askerlik mesleğinin uygun olmayacağı daha baştan ifade edilmelidir. Fetöş kalkışması en azından böylesi bir tedbirin lüzumunu öğretmiş olmalıdır.
Tabii daha önemlisi yetenekli, zeki ve karakter sahibi yavrularımızın muvazzaf askerliği meslek olarak seçmelerinin özendirilmesidir. Böylesi bir teşvik, itibar ve güvenliğimiz için Afrin’de mücadele eden Mehmetçiğin ocağına halis ve anlamlı bir destek olacaktır.
* Karar gazetesinde 17 Şubat 2018 günü yayınlanmış “Asker Müslümanlığı” yazısının genişletilmiş halidir.
MKA DİP NOT-1:SÜNNETULLAH'TIR Kİ: Allah'ın lütfu müstesna insanın öz kazancından başkası yoktur: (İnsanın özgür seçme ve tercihi ile kesbettiği / yaptığı iş / eylem / ameline göre karşılığını Allah yaratır ve hem dünyada hem de ahirette tam olarak verir.)
Gerçek şu ki, insan için çalışıp didindiğinden başkası yoktur. Ve onun çalışıp didinmesi yakında görülecektir. Sonra karşılığı kendisine hiç eksiksiz verilecektir. 53. sure (NECM)39- 41. ayet

Çünkü Allah, her benliği kendi kazandığıyla karşı karşıya getirecektir. Allah, hesabı çok çabuk görür. 14. sure (İBRÂHİM) 51. ayet 

Her birinin, yapıp ettiklerinden dereceleri vardır. Amellerinin karşılığı eksiksiz verilecektir, hiçbir haksızlığa uğratılmayacaklardır. 46. sure (AHKAF) 19. ayet 

Korunup sakınanları Allah, kendi başarıları yüzünden kurtarır. Ne kötülük dokunur onlara ne de kederlenirler. Allah Haalik'tir, her şeyin yaratıcısıdır. Her şey üzerine vekil olan da O'dur. 39. sure (ZÜMER) 61-62. ayet 

Herkesin yapıp ettiğinin karşılığı tam verilir. O, onların neler yaptıklarını daha iyi bilmektedir. 39. sure (ZÜMER) 70. ayet 


---
Selam...
​ T.C. / M. Kemal Adal 


21 Ocak 2018 Pazar

MUSTAFA KEMAL'İN ASKERLERİYİZ...


Mustafa Kemal’in askerleriyiz..

YILMAZ ÖZDİL 21 ocak 2018

Hiç düşündünüz mü…
Nereden çıktı bu slogan?
İlk kim söyledi?
***
Sene 2006.
Aylardan haziran.
Yer, Danıştay.
Mustafa Kemal'in doğumunun 125'inci yılı dolayısıyla konferans düzenleniyor, ayakta alkışlanan konuşmacı anlatıyor:
“Atatürk Türkiyesi'nden rahatsız olanların ilk yapması gereken, Atatürk'ü unutturmaktı. Onu yapıyorlar. Cumhuriyet'in nasıl kurulduğunu, milli mücadeleyi çocuklarımıza iyi anlatmak zorundayız. 1948'den beri Mustafa Kemal'in askeriyim, terhis olmak istemiyorum.”
****

Turgut Özakman'dı o.
****

Mucidi odur.
****
(1992 yılında Türkiye'ye gelen Azerbaycan cumhurbaşkanı Ebulfez Elçibey, Anıtkabir özel defterine “senin esgerin” yazmıştı. Ama… Turgut Özakman'dan önce, haziran 2006'dan önce Türkiye'de böyle bir slogan yoktu. Tarihimizde ilk defa Turgut Özakman tarafından dile getirildi, yukarıda özetlediğim konferanstan sonra yayıldı.)
****
Peki 1948'den beri askeriyim” diyen, “terhis olmak istemiyorum” diyen rahmetli Turgut Özakman, 1948'de yedek subay filan mıydı?
****
Malum, içinde “asker” kelimesi geçiyor ya… Dincileri-liboşları-sorosçuları boşverdim, Chp'ye monte edilen bazı tipler bile “militarist” zannediyor.
****

Halbuki, tam tersine sivil'dir.
Hukuki'dir.

****
Turgut Özakman 1948'de henüz 18 yaşındadır, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencisidir.
Milli mücadelenin izini sürebilmek için, hatıraları derleyebilmek için, arkadaşlarıyla birlikte Ankara'dan Afyon'a kadar yürür.

Mecazi anlamda söylemiyorum… Otomobil veya trene binmeden, tabana kuvvet yürür.
Güzergah üzerinde yaşayan, Kurtuluş Savaşı'na bizzat şahit olmuş ve 1948'de hâlâ hayatta olanları bulur. Hatıralarını dinler, defterler dolusu notlar alır, fotoğraflar toplar.
Bıyıkları yeni yeni terlemeye başlamış bu delikanlının yaya olarak gerçekleştirdiği tarihi seyahat, 10 gün sürer…
Ve, bu attığı adımlar “Şu Çılgın Türkler” fikrinin çıkış noktasıdır.
****
1948'den beri askeriyim dediği, işte budur.
Bireysel şuurdur.Cumhuriyet tarihinin en çarpıcı sloganı Mustafa Kemal'in askerleriyiz… Cumhuriyet tarihinin en çarpıcı kitabı Şu Çılgın Türkler'in özetidir.
Terhis olmak istemiyorum'dan kastı ise, bıkmadan usanmadan, anlatmaya devam etme azmidir.

***

“Hakikate ihanet etmeyelim” derdi, rahmetli Turgut Özakman.
Buna didindi, son nefesine kadar.
****
Huzur içinde yat hocam…
Vatan sana minnettar.
****
Buradayız.
“Hakikate ihanet etmelerine” izin vermeyeceğiz, son nefesimize kadar.

1 Ocak 2018 Pazartesi

YENİ YILDA BEKLENTİLERİMİZ.


KONUK YAZAR

Servet AVCI


01 Ocak 2018

Hocam, aranızda hukukçu var mıydı?


Hani yeni yıldan beklentilere cevap verilirken kullanılan klişe kelimeler vardır ya 'sağlık, mutluluk, para, kariyer' gibi...

Oysa bizim beklentilerimiz farklı...

Meselâ Hukuk Fakültesi dekan ve hocaları olsa... Ülkede anayasa değişirken veya son derece tartışmalı KHK geçerken sessizliğe bürünmeyen... Rousseau gibi "Yasama, yürütme yargı iç içe geçmişse, özgürlükler garantide değilse, anayasa yok demektir. Kuvvet kimdeyse o hâkimdir" diyebilen...

Hakikati dillendiren ve kimden gelirse gelsin yanlış karşısında bilimin, hukukun ve hür düşüncenin sesi olan... Korkmadan, cesaretle tartışmaya girebilen...  Karşı çıkılması gerekiyorsa karşı çıkan, yoksa savunma delikanlılığını gösteren ama asla 'ölü taklidi' yapmayan...

Dünyada üniversitelerin itibarının öğrenci sayısının çokluğuyla, mimarisiyle, hocalara verdiği maaşla, giydikleri cüppenin kalitesiyle, döner sermayesiyle, rektör veya dekanların odalarının genişliğiyle, binaların yüksekliğiyle değil, ürettiği bilimle ölçüldüğünü bilen... 

***

İlahiyat Fakültesi dekan ve hocaları olsa... Türkiye'de 'dindar' imajının aldığı darbelerin, onların özlük haklarından, ek ders ücretlerinden, yurt dışı seyahatlerinden daha önemli olduğunu kabul eden...

Vakıf, dernek, cemaat vs. adı altında icra edilen cehaletin 'din' diye sunulmasını reddeden... 'Merdiven altı din'in din olmadığını korkmadan ortaya koyan... İmam-ı Âzam gibi, 'Allah'ın rızası' 'muktedirlerin rızası'na tercih eden ve bu uğurda bedeller ödemeyi göze alan...

Misyonunun kötülüğe cevaz vermek ve muktedirlerin her türlü uygulamasını onaylamak değil, 'onlardan büyük olan'ı hatırlatmak olduğunu bilen... Yolsuzluğun yolunu yapmayan, adaletsizliğe gözlerini kapamayan... Gerçek ulemalığı ümeraya feda etmeyen...

***

Daha çok gazeteci, yazar ve aydın olsa... Yandaş, candaş ve kandaş diye sıralanmayan... Ne konuşacağına ve ne yazacağına kendisi karar veren... Herhangi bir konuda talimat gelene kadar beynini tatile göndermeyen...

Kafadan bacaklılara, sürüngenlere, terliksilere benzemeyen... Gerçekten bir omurgası olan... Tepede rüzgâr değişince, 24 saat içinde yazdığının tersini yazmak zorunda kaldığında en azından yüzü kızaran... Milleti geçtik, çoluğunu çocuğunu gördüğünde zerre kadar da olsa mahcubiyet taşıyan...

***

Tabii bir de siyasetçilerimiz artsa; Scarface filmindeki "Daima doğruyu söylerim, yalan söylerken bile" repliği felsefe hâline getirmemiş olan...

Sözünü tutan, tutamadığında özür dileyen ve gereğini yapan... Başarıyı tek başına üstlenme kurnazlığı göstermeyen, başarısızlığı başkasına fatura etmeyen, düşmana bağlamayan, gerekirse istifayı erdem bilen... Kendi istikbalini her şeyin üzerinde görmeyen...

***

Bitlis'in Adilcevaz ilçesinde iki aile arasında çıkan çatışmada 4 kişi ölmüş 9 kişi yaralanmıştı... Jandarma ekipleri suç aletlerini bulmak için evlere baskınlar düzenlemişti... Basılan evin birinde, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı dönemine ait 103 parça eser bulunmuştu... Aralarında çift başlı kartal, Osmanlı tuğralı altın para, heykelcik, bakır ve gümüş takı ile çok sayıda sikke vardı...

Tarihî eserlerle ilgili jandarmanın sorgusunda kadın şüphelinin cevabı da en az o eserler kadar tarihîydi: "Bana bunları düğünümde taktılar!.."

***

Romen Diyojen'in yoğun işleri dolayısıyla katılamadığı ama elçiyle beşi bir yerde gönderdiği, Kılıç Arslan'ın düğüne bizzat katılarak sikke taktığı, Orhan Gazi'nin gümüş ayna hediye ettiği kişi olabilmek elbette önemli!..

İnsanlar yeni yılda piyangolarının tutmasını beklerken, biz de bu piyangonun tutmasını bekliyoruz: 

"Bana bunları düğünümde taktılar" diyen kadından daha ciddi, daha inandırıcı, daha saygın, daha itibarlı hukukçular, ilahiyatçılar, gazeteciler ve siyasetçiler..
.

Kaynak Yeniçağ: Hocam, aranızda hukukçu var mıydı? - Servet AVCI

---
Selam...
​ T.C. / M. Kemal Adal 

30 Aralık 2017 Cumartesi

2018 YILINA GİRERKEN:


"Gerçek şu ki, insan için çalışıp didindiğinden başkası yoktur" (53 / NECM  / 39)

Korunup sakınanları Allah, kendi başarıları yüzünden kurtarır..“ (39 / ZÜMER / 61)

“…Gerçek şu ki Allah, bir toplumun mâruz kaldığı şeyleri, onlar, birey olarak içlerindekini / birey olarak kendilerine ilişkin olanı değiştirmedikçe, değiştirmez…” (13 / RA'D /  11)

Bu böyledir. Çünkü Allah bir topluma lütfettiği nimeti, o toplum birey olarak içlerindekini / birey olarak kendilerine ilişkin olanı değiştirmedikçe, değiştirmemiştir…  “ (8 / ENFAL / 53)

 Şu bir gerçek kiAllah size emanetleri, onlara ehil olanlara vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğinizde adaletle hükmetmenizi emrediyor.” (4 / NİSA / 58)

Gün gelecek, her benlik, hayırdan işlediğini önünde bulacaktır. Kötülükten işlediğini de... “ (3 / ALİ İMRAN / 30)

2017 DEN 2018 YILINA GİRERKEN, "GEÇMİŞİN MUHASEBESİ, GELECEĞİN PLANLANMASI" KAPSAMINDA, AŞAĞIDAKİ ALINTI YAZIYI DİKKAT VE DEĞERLENDİRMENİZE SUNAR;

YENİ YILINIZI, ALLAH’TAN ÜLKEMİZE AYDINLIK; AİLENİZ VE SEVDİKLERİNİZLE BİRLİKTE SİZE, MİLLETİMİZE VE TÜM HAKSEVER, ADİL, DÜRÜST İNSANLARA, ESENLİK, HUZUR VE MUTLULUK GETİRMESİ NİYAZIM VE DİLEĞİMLE KUTLARIM.


M. Kemal Adal


Asrın idrâki sustu...

KONUK YAZAR
30 Aralık 2017

Merhum Mehmet Âkif'in yüzyılın başında 'asrın idrâkine söyletmeliyiz İslâm'ı' diyen sesi, yıkılan bir imparatorluğun çatırtıları arasından yükseliyordu. Yani Osmanlı münevverleri imparatorluk yıkılırken bile bir yenilenmenin, bir gelişmenin derdindeydi.

Asrın idrâkine İslâm'ı söyletmenin zeminine Batı'nın son yüzyılda kat'ettiği ilmî, fennî, teknolojik ve idârî ilerlemesini oturtuyordu Âkif. O dönemin 'İslamcılık' fikrinin temelinde, yenilenme yani tecdit, yani İslâm'ı bir bütün olarak 'yeniden' hayata hâkim kılmak ve yine Batı'dan ithal bir kavram olan 'akılcı' bir metotla müslümanları Batı sömürüsünden kurtarmak, esâretten, taklitten, hurâfelerden temizlemekti.

Batı'nın reformizminin karşılığı bulunmuştu:

Tecdit, yenilenme...

Meselâ Musa Carullah, "İnsanlık gelecekte bugünkü durumundan daha iyi bir hâlde olacaktır" derken, buna inanıyordu, çünkü aksi hâlde terakkînin ve gâyenin bir mânâsı kalmayacaktı.

Nâmık Kemal, "İstikbâlimiz emindir, çünkü 'zamanların değişmesiyle hükümler de değişir' kaidesince dünyadaki gelişmeleri idrake memur olduğumuz için bize göre geçmişe dönme veya halde durma câiz değildir"
.
Şehbenderzâde de aynı dönemde hemen hemen aynı şeyleri söylüyordu: "Hayat yenileşme demektir. Bir hâli muhafaza fikriyle hayat fikrini birleştirebilmek için kara cahil ve tamamıyla gâfil olmak icab eder. Tekâmül kanunu, zaman ve muhitin değişiklikleri şahıslar gibi cemiyetleri de ıstıfaya mecbur kılar. Bu mecburiyetten kaçınmaya kalkışmak fikrî duraklamadır ve evvelâ hastalığı sonra da ölümü doğurur".

Sait Halim Paşa'nın görüşleri de pek farklı değildi. "Batı medeniyetinden istifade teşebbüslerimizin hezimetle neticelenmesine rağmen şunu da itiraf etmeliyiz ki, millî terâkkimizi temin etmek için, o medeniyetten büyük ölçüde faydalanmaya mecburuz. Şu hâlde bizim de şimdiye kadar takip etmemiz gereken yol, Avrupa medeniyetini millîleştirmek, yani mümkün mertebe muhitimize ısındırmak olacaktı. İşimiz, medeniyetimizin gelişmesi için gerekli ve ona uyabilecek olan şeyleri Batı'dan alarak kendimize tatbik etmekten ibaret olmalıydı".

Bu uzun iktibasları meselenin tarihî seyrine temas edebilmek için buraya aktardım.

Bu fikrî cereyanların sınıflandırıldığı da bir gerçek. Gelenekçi muhafazakârlar /  modernistler / orta yolcular / modernizme karşı olanlar.

Bugün de başka isimlerle benzer temâyüllerin toplumun içinde barındığını biliyoruz. Fakat bugünün dünden bir farkı var; bugün onlar kadar düşünemiyoruz, üretemiyoruz ve konuşamıyoruz.

Demokrasi, sekülerizm, laiklik, hukuk devleti, insan hakları gibi Batı'nın ürettiği kavramlar hakkında gerçekten biz ne düşünüyoruz?

Düşünmüyoruz. Biz hiçbir problemimizi Batılı gibi çözmüyoruz, demokrasiyi problemlerimizi çözme metodu olarak idrak etmiyoruz. Demokrasi bizim devlet aklı için, devlet katında görmek istediklerini iktidara taşıdığı müddetçe kutsal bir rükûn, aksi olduğunda ise tecâvüz edilen bir azize hükmünde.

İnsan hakları, bizim devlet aklının tayin ettiği haklar manzumesi, fıtratın bu hakları belirlemesi, tayin etmesi mümkün değil. İktidar aklı, insan haklarını gücüyle doğru orantılı olarak lûtf'ediyor. İktidar güçlendikçe insan hakları kısıtlanıyor.

Parti içi demokrasi uygulamalarımız da tek parti dönemine rahmet okutturacak cinsten!

Nereden tutsak elimizde kalıyor!

Bırakın bugün asrın idrâkine İslam'ı söyletmeyi falan bir kenara, İslâm'ın en temel kavram ve değerlerinden söz etmek bile çok büyük bir abes hâlini alıyor! O en temel kavram ve değerlerin bile yaşama alanı daraldıkça daralıyor. Osmanlı'nın son yüzyılında hayat alanı bulmakta zorlanan yobazlık, ilkellik ve hurâfeler sarıyor etrafımızı. Sarıklı ve cüppeli cehâlet metastas yaparak yayılıyor, üstelik aynı cehâlet en tepeden başlayarak devlet katlarını sarıyor, sarmalıyor...

Ve ne yazık ki, bugün ne Âkif'imiz var, ne Şehbenderzâdemiz, ne Nâmık Kemal'imiz, ne Said Halim Paşa'mız!

Koskoca bir imparatorluğun yıkılışının çatırtıları arasından yükselen o yenilikçi sesleri bugün duyma imkânımız yok!

Siyasal İslâm yalnızca devleti çürütmüyor. Zihinleri, idrak melekelerini, medeniyet telâkkîmizi, uluslararası itibarımızı, binlerce yıllık kültür tarihimizi de çürütüyor.

Tam anlamıyla bir tefessüh, çürüme dönemi yaşıyoruz.

Müslümanlık, sakal, sarık, cüppe ve tenâsül hayatı arasında her geçen gün itibarsızlaşıyor.

Mesele yalnızca siyâsî değil, ya da gelecek dönem siyâsîlerinin meselesi yalnızca sandıktan çıkmak değil, daha köklü problemlerle karşı karşıya Türkiye.

Mehmed Âkif'e rahmetle...


---
Selam...
​ T.C. / M. Kemal Adal