
Ahmet Akyol
23 MART 2016









Bu çalışma, Gediz
Üniversitesi öğretim üyesi Prof. Dr. Abdülkadir CİVAN’ ın, “Türkiye İslâmî Bir
Ülke midir?” başlığıyla ele aldığı yazıyla ilk kez Türk kamuoyuna yansıdı; bu
yazıyı çeşitli yazar ve ilâhiyatçılar zaman zaman gündeme taşıdılar. Konuyu kısaca hatırlamakta ve
akılda tutmakta yarar var.

A.İktisadî,
B.Hukukî,
C.İnsanî,
D.Uluslararası ilişkiler olmak üzere 4 ayrı alt endekse
ayırmışlar.
Belirledikleri
prensipleri alt alta sıralayıp eldeki verileri kullanarak, hangi ülkenin bu
prensiplere ne kadar uygun hareket ettiğini görmek, kısacası kimlik kartında
Müslüman ya da Hristiyan ne yazarsa yazsın ayırt etmeden, ülkelerin Kur’an verilerine göre ne
kadar “İslâmî” olduklarını test etmek amacıyla, dünya üzerindeki ülkeleri
kantara vurmuşlar.



Veriler dünya üzerindeki 208 ülkeye karşılaştırmalı olarak
uyarlanıp sonra da her ülke için temel “İslâmîlik” sıralaması yapılmış.
(Elbette bu çalışmada hata ve eksiklikler bulunabilir.)


1.Y. Zelanda,
2.Lüksemburg,
3.İrlanda.



Kendini Müslüman olarak tanıtan
ülkelere gelince…

Malaysia (Malezya), 38;
Kuwait (Kuveyt) 48 nci sırada...


Türkiye, 103 ncü sırada…

Bahrain (Bahreyn) 64,
Uganda 73,
Tunisia (Tunus) 83 ncü sırada…

Arabistan: 131,
Mısır: 153,
İran: 163,
Afganistan ise 169 ncu sırada…














2. İSLÂMİ
ÜLKE NERESİ, MÜSLÜMAN KİM?
Yaşar Nuri Öztürk
09
Eylül 2015, 11:20
‘Kur’an’la
doğdum, Kur’an’la öleceğim. Dindar nesil yetiştireceğiz, helâlı haramı
bileceğiz, Hazreti Ömer’in adalet anlayışı düsturumuz olacak, garip gurebanın
hakkını yemeyeceğiz ve yedirmeyeceğiz, İslam dünyasına model olacağız, mazlum
milletlerin sesi olacağız, minareler süngümüz kubbeler miğferimiz olacak.
Yoksulluğu, yolsuzluğu, yasakları yok edeceğiz.”

Bu 13 yılın sonunda, dini referansların üzerinden Türkiye’yi
dönüştürmek isteyenlerin karakter ve icraatının bir muhasebesi gerekmez mi?




İktisadî endekste; vergilerin adilliği, fakirlere sosyal yardımlar, özel
mülkiyetin korunması gibi faktörlere bakılıyor.
Hukukî endekste;
kanun hâkimiyeti, yargının bağımsızlığı gibi faktörler
temel alınıyor.
İnsanî ve politik haklar endeksinde; sivil ve politik haklar, kadın hakları gibi konular
değerlendiriliyor.






Bu ülkelerin, Uluslararası Saydamlık
Örgütü’nün açıkladığı endekste de yolsuzlukların en az olduğu ülkeler arasında
olması tesadüf mü?
Gelişmiş ülkelerin daha ‘Müslüman’ olması
dikkat çekici değil mi?

Bu arada BM’nin 2013 yılı Dünya Mutluluk Raporu’nda da insanları
en mutlu ülkeler Danimarka, Norveç, İsviçre.
OECD’nin 2014 yılı ‘Yaşam Memnuniyet Çalışması’na göre de Türkiye, 36
ülke arasında en mutsuz iki ülkeden biri...



http://www.aydinlikgazete.com/islmi-ulke-neresi-musluman-kim-makale,61356.html
Ben bu
yazıda ülkelerin ne kadar “İslami” olduklarını belirlemeye çalışan iki
ekonomistin makalesini özetleyeceğim.
Müslümanlar eğer dinlerini
özüne uygun şekilde yaşarlarsa Allah’ın rızasını kazanacaklarını düşünürler. Müslümanların çoğunluğu Allah’ın rızasını kazanmaları sonucunda insanın
hem ahirette hem de bu dünyada mutlu olacağını düşünür.
Başka bir ifadeyle
Müslümanlığı hakkıyla yaşamak sadece cenneti kazanmak için değil bu dünyadaki refahı ve huzuru kazanmanın da anahtarıdır.
Bununla
birlikte Müslümanlık diğer birçok dinin aksine hayatın hemen her alanıyla
ilgili belirlenmiş ve net kurallar ortaya koymaktadır.
Ben de
Müslümanlığın dünya ve ahiret mutluluğu için doğru ve uygulanabilir
prensip ve reçeteler sunduğunu kabul edenlerdeniz.
Pekâlâ, teori ve pratikteki bu
uyumsuzluğu nasıl izah edebiliriz.
Rehman ve Askari isimli iki
araştırmacı bu konu üzerinde oldukça kapsamlı bir çalışma yapmışlar[i].
Öncelikle birincil kaynaklardan yola çıkarak temel İslami prensipleri belirlemişler.
Daha sonra da eldeki verileri kullanarak
dünya üzerindeki ülkelerin bu prensiplere ne kadar uygun hareket
ettiklerini incelemişler.
Çalışmanın detaylarına girmeden önce şu noktayı hatırlatmak istiyorum. Bu gibi indeks
çalışmalarının hemen tamamında bir kısım sübjektiflikler, bazen tutarsızlıklar,
veri eksikliğine dayalı yakınsamalar, sebep-sonuç karışıklıkları vs
vardır.
En
temel milli gelir, insani gelişmişlik endeksi ve demokrasi endeksi
vs.lerde bile bir sürü eksiklikler vardır.
Doğal olarak bu konunun öncüsü olan ve hala daha tam rafine hale gelmemiş bu indeks
çalışmasında da bir yığın metodolojik problem dile getirilebilir.
Rehman ve Askari önce dört
alt endeks oluşturuyorlar. Bunlar:
Bunların bir tür ortalamasını alıp ülkenin ne
kadar “İslami” olduğunu belirliyorlar.
Bu
alt endekslerde ilk dikkat çeken husus normalde ilk bakışta “İslami” diye
adlandırmayacağımız birçok faktörün değerlendirmeye alınması. Ancak araştırmacılar bu değerlendirmelerini temel İslami kaynaklara dayandırıyorlar.
İktisadi
endekste ilk akla gelebilecek
faizli enstrümanların yaygınlığı, rüşvetli işlemlerin sıklığı gibi değişkenlerin yanında vergilerin adilliği, fakirlere eğitim sağlık vs
alanlardaki sosyal yardımlar, özel mülkiyetin korunması gibi faktörlere bakılıyor.
Hukuk
ve yönetişim endeksinde kanun hâkimiyeti, yargının bağımsızlığı,
yönetim etkinliği vs. gibi faktörler dahil edilmiş.
İnsani ve politik haklar
endeksinde sivil ve politik haklar, kadın hakları gibi konular değerlendirmeye
alınmış.
Uluslararası İlişkiler endeksinde
ise çevresel faktörlerden askeri
harcamalara kadar değişik konular yer almış.
Bu alt
indeks değerleri eldeki veriler çerçevesinde 208 ülke için belirlenmiş ve
daha sonra bunlar kullanılarak her ülke için temel “islamilik” sıralaması yapılmış. Bence
oldukça şaşırtıcı bir sonuç elde etmişler.
İran, Suudi Arabistan, Afganistan gibi ülkeler
sıralamada ilk elliye hatta ilk yüze bile girememişler.
İslamilik endeksinde ilk üç
sırayı Yeni Zelanda, Lüksemburg ve İrlanda alırken Danimarka, İngiltere,
Norveç gibi gelişmiş ülkeler üst sıralarda yeralmış.
Hatta İsrail ikisi hariç
İslamilikte tüm Müslüman ülkelerin önünde yer almış.
Genel anlamda Müslüman
diye algıladığımız ülkeler arasında en üst sırayı Malezya 38.likle elde etmiş.
Daha sonra 48. olan Kuveyt
geliyor.
Türkiye ise 208 ülke arasında en
İslami 103. Olarak değerlendirilmiş.
Suudi Arabistan 131, İran 163 ve Afganistan
169. sırada.
Genel
trendlere baktığımızda ise büyük oranda gelişmiş ülkelerin üye olduğu OECD
ülkeleri ve yüksek gelirli ülkelerin, İslam Konferansı Örgütü üye ülkeleri ve fakir
ülkelerden daha İslami olarak gözleniyor.
Pekiyi
bu çalışmadan çıkarabileceğimiz ne gibi dersler olabilir?
İlk olarak Müslümanları iyimserliğe sevk
edecek bir sonuç çıkarılabilir. İslami prensipleri uygulayan toplumlar en azından
bu dünyada huzurlu ve müreffeh bir sosyal, ekonomik ve politik yaşama
ulaşabiliyorlar.
İslami prensipleri uygulayan ama Müslüman
olmayanların ahiretteki durumları konusu ise benim ilgi alanım dışında
olduğundan o konuya girmiyorum. Ancak huzur İslamda diyenlerin en azından
bu açıdan bakıldığında haklı olduğu görülüyor.
Ancak
çalışmanın ikinci ve belki de karamsar denilebilecek sonucu ise İslami olmak
öyle sanıldığı kadar kolay olmuyor.
Dine samimi olarak inanan, dini
ibadetlerini yerine getiren yöneticilerin olduğu ülkelerde İslami
prensipler otomatikman toplum hayatına hâkim olmuyor.
İnanç ve ibadet İslamiyet’in sadece bir boyutu ve
diğer öğretileri içselleştirilmediği zaman bu dünya da refah ve huzura kolay kolay
ulaştırmıyor. Yine inanç ve ibadetin ahiret hayatı için anlamına girmiyorum.
Hatta şunu da söyleyebiliriz sadece yöneticilerin değil halkın da önemli
bir çoğunluğunun inanç ve ibadetler yönüyle dindar olması, toplumun huzur
ve refaha ulaşması için yeterli olmuyor.
Huzurun İslam’da olduğunu
tekrar ifade etmekle beraber İslam’ın öyle çok kolay ulaşılabilen bir şey
olmadığını söylemem gerekiyor.
İnsanı da ve içinde yaşamış olduğu toplumları belirli
psikolojik, sosyal, ekonomik ve politik kanunlar (ki bunlar SÜNNETULLAH’tır-
MKA) çerçevesinde yaratan Allah, bu kanunlara (SÜNNETULLAH'A-MKA) uymayı da
bir yönüyle İslam diniyle emretmiş. Allah’ın emirlerine uyanlar hem emre
uymalarının karşılığı olarak ahiretlerini kurtarıyorlar hem de bonus olarak bu dünyalarını cennete çeviriyorlar.
3. TÜRKİYE İSLAMİ BİR ÜLKE MİDİR?

Abdülkadir Civan
Türkiye son 10 yılda birçok yönden
değişti, dönüştü, gelişti. Bu değişimin bir boyutu olarak dindar kesimlerin görmüş olduğu tazyikler azaldı. Artık dinin ve dindarlığın bazı
emareleri sosyal politik ve ekonomik hayatta daha fazla görülür ve tolere
edilir hale geldi.
Bu gelişmeler Türkiye daha İslami bir ülke
haline mi geliyor sorusunu gündeme getirdi.




Öte
yandan dünyayı biraz takip eden insanların genelde Müslümanların
çoğunlukta olduğu ülkelerin diğerlerine göre daha huzurlu ve müreffeh
olmadığını bilir. Afganistan ve Norveç, Mısır ve Avustralya karşılaştırmaları
gibi bu konularda hemen herkese bir fikri verebilir.









1)
İktisadi endeks,
2)
Hukuk ve yönetişim endeksi,
3) İnsani ve politik haklar endeksi,
4) Uluslararası ilişkiler endeksi.

















ulaşabiliyorlar.







[i] Yazının tamamına
ulaşmak isteyenler Global Economy Journal dergisinin 10. Cilt (2010) 2.
Baskısına bakabilirler.

Becerebildiğimce çevirdiğim Tablo I ve Ek - 2 yi, İngilizceyi hiç bilmeyenlere bir fikir vermesi bakımından aşağıda sunuyorum.


M. Kemal Adal
Tablo
I

(1) Toplumun tüm üyeleri için Eşit ekonomik
fırsatlar ve ekonomik özgürlük,
(2) Ekonomik eşitlik,
(3) Kişisel mülkiyet hakları ve sözleşmelerin
kutsallığı,
(4) İş isteyen ve iş yapabilenlerin tümüne iş bulma
ve
eşit iş sağlama
(5) Eğitimin Eşit
kullanılabilirliliği,
(6) Sadakalar ve sadaka vererek , Yoksulluğu
önlemek ve azaltmak; gıda barınma, giyim vs. temel ihtiyaçların yerine getirilmesi,
(7) Genel olarak, sosyal sorunları
çözmek ve toplumun yerine getirilmemiş
ihtiyaçlarını karşılamak için vergilendirme,
(8)Şimdiki ve gelecek nesillerin üyelerinin tümü yararına, doğal ve tükenebilir
kaynakların uygun yönetimi,
(9) Yolsuzluk uygulamalarının
kaldırılması,
(10) Destekleyici finansal sistemin kurulması,
(11)Faizin kaldırılmasını da içeren Mali uygulamalar
(12) Yukarıdakilere (Ekonomik genel refah)
ulaşmada devletin etkinliği.
EK: 2 :GENEL İSLAMİLİK GÖSTERGE SIRALAMASI

Ülkeler
{208}
|
İslam konferansı örgütü ülkeleri vurgulu
Genel İslamilik Gösterge Sıralaması
|
Yeni Zelanda
|
1
|
Lüksemburg
|
2
|
İrlanda
|
3
|
İzlanda
|
4
|
Finlandiya
|
5
|
Danimarka
|
6
|
Kanada
|
7
|
UK
|
8
|
Avustralya
|
9
|
Hollanda
|
9
|
Avusturya
|
11
|
Norveç
|
12
|
İsviçre
|
13
|
Belçika
|
14
|
İsveç
|
15
|
Portekiz
|
16
|
Almanya
|
17
|
Bahamalar
|
18
|
Fransa
|
18
|
Çek Cumhuriyeti
|
20
|
Estonya
|
21
|
Kosta Rika
|
22
|
ispanya
|
23
|
Barbados
|
24
|
ABD
|
25
|
Slovenya
|
26
|
Hong Kong, Çin
|
27
|
Letonya
|
28
|
Japonya
|
29
|
30
|
|
Macaristan
|
31
|
Slovak Cumhuriyeti
|
31
|
İtalya
|
33
|
Şili
|
34
|
Litvanya
|
35
|
Kıbrıs
|
36
|
Singapur
|
37
|
Malezya
|
38
|
Panama
|
39
|
Trinidad ve Tobago
|
40
|
Polonya
|
41
|
Mauritius
|
42
|
Hırvatistan
|
43
|
Aziz Vincent ve
Gren
|
44
|
Namibya
|
45
|
Yunanistan
|
46
|
Jamaika
|
47
|
Kuveyt
|
48
|
Uruguay
|
48
|
Güney Afrika
|
50
|
Botsvana
|
51
|
Aziz Lucia
|
52
|
Gana
|
53
|
Arjantin
|
54
|
Brezilya
|
55
|
Meksika
|
55
|
Bulgaristan
|
57
|
El Salvador
|
58
|
Filipinler
|
59
|
Dominika
|
60
|
İsrail
|
61
|
Monako
|
62
|
63
|
|
Bahreyn
|
64
|
Brunei
|
65
|
Romanya
|
66
|
Birleşik Arap Emirlikleri
|
66
|
Belize
|
68
|
Andorra
|
69
|
Cayman Adaları
|
70
|
Seyşeller
|
71
|
Fiji
|
72
|
Uganda
|
73
|
Tanzanya
|
74
|
Antigua ve Barbuda
|
75
|
Gabon
|
75
|
Ürdün
|
77
|
Tayland
|
78
|
Grenada
|
79
|
San Marino
|
79
|
Çin
|
81
|
Nikaragua
|
81
|
Cape Verde
|
83
|
Makao, Çin
|
83
|
Tunus
|
83
|
Kolombiya
|
86
|
Dominik Cumhuriyeti
|
87
|
Peru
|
88
|
Hindistan
|
89
|
Aruba
|
90
|
Rusya Federasyonu
|
91
|
Honduras
|
92
|
Grönland
|
93
|
Guyana
|
94
|
Hollanda Antilleri
|
95
|
Mozambik
|
96
|
97
|
|
Makedonya, FYR
|
98
|
Umman
|
99
|
Surinam
|
100
|
Bosna ve
Hersek
|
101
|
Ukrayna
|
102
|
Türkiye
|
103
|
Maldivler
|
104
|
Lihtenştayn
|
105
|
Kore, Rep.
|
106
|
Kazakistan
|
107
|
Timor Leste
|
107
|
Senegal
|
109
|
Arnavutluk
|
110
|
Buğdan
|
110
|
Katar
|
112
|
Porto Riko
|
113
|
Ermenistan
|
114
|
Kiribati
|
115
|
Sri Lanka
|
116
|
Gürcistan
|
117
|
Aziz Kitts ve Nevis
|
117
|
Fas
|
119
|
Kuzey Mariana
Ada
|
119
|
Papua Yeni Gine
|
119
|
Zambiya
|
119
|
Bolivya
|
123
|
Gambiya,
|
124
|
Azerbeycan
|
125
|
Ekvador
|
125
|
Guatemala
|
127
|
Belarus
|
128
|
Malawi
|
129
|
130
|
|
Suudi Arabistan
|
131
|
Burkina Faso
|
132
|
Vanuatu
|
133
|
Vietnam
|
134
|
Ruanda
|
135
|
Paraguay
|
136
|
Kırgızistan Cumhuriyeti
|
137
|
Kore, Dem. Cum.
|
138
|
Virgin Adaları (ABD)
|
139
|
Endonezya
|
140
|
Venezuela, RB
|
141
|
Madagaskar
|
142
|
Palau
|
143
|
Kenya
|
144
|
Gine
|
145
|
Samoa
|
146
|
Benin
|
147
|
Pakistan
|
147
|
Küba
|
149
|
Yeni Kaledonya
|
150
|
Nepal
|
151
|
Bangladeş
|
152
|
Mısır, Arap Cumhuriyeti
|
153
|
Kamboçya
|
154
|
Tonga
|
155
|
Burundi
|
156
|
Svaziland
|
156
|
Lübnan
|
158
|
Zimbabve
|
159
|
Cezayir
|
160
|
Mikronezya, Fed. Sts.
|
161
|
Kamerun
|
162
|
İran, İslam Cumhuriyeti
|
163
|
164
|
|
Orta Afrika
cumhuriyet
|
165
|
Bermuda
|
166
|
Bhutan
|
167
|
Sierra Leone
|
168
|
Afghanistan
|
169
|
Guam
|
170
|
Congo, Dem. Rep.
|
171
|
Togo
|
172
|
Turkmenistan
|
173
|
Nigeria
|
174
|
Uzbekistan
|
174
|
Haiti
|
176
|
Tajikistan
|
176
|
American Samoa
|
178
|
Cote d'Ivoire
|
179
|
Ethiopia
|
180
|
French Polynesia
|
181
|
Congo, Rep.
|
182
|
ekvatoral Guinea
|
183
|
Lao PDR
|
183
|
Sırbistan and
Karadağ
|
185
|
Suriye Arap Cumhuriyeti
|
186
|
Marshall Adaları
|
187
|
Faroe Adaları
|
188
|
Nijer
|
189
|
Gine Bissau
|
190
|
Solomon Adaları
|
190
|
Sao Tome ve Principe
|
192
|
Cibuti
|
193
|
Liberya
|
194
|
Moritanya
|
195
|
Libya
|
196
|
197
|
|
Yemen, Rep.
|
198
|
Angora
|
199
|
Komorlar
|
200
|
Irak
|
201
|
Kanal Adaları
|
202
|
Sudan
|
202
|
Eritre
|
204
|
Isle of Man
|
205
|
Somali
|
206
|
Batı Şeria ve Gazze
|
207
|
mayotte
|
208
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder